آموزش قرنطینه و غذاخور کردن پروانه ماهی نوار مسی

آموزش قرنطینه و غذاخور کردن پروانه ماهی نوار مسی

یکی از خیره کننده ترین و شگفت انگیز ترین ماهی آکواریوم های آب شور، پروانه ماهی نوار مسی است. پروانه ماهی نوار مسی Copperband Butterflyfish یا چلمون روستراتوس Chelmon rostratus چیزی شبیه به یک بت در جامعه ی آکواریوم داران دریایی است و هر بیننده ای مجذوب جذابیت آن می شود.

این ماهی‌های ظریف طلایی و سفید مرواریدی، با چنین متانتی دور تانک‌ها می‌چرخند و چشم بسیاری از ما را به خود جلب می‌کنند. با این حال، با زیبایی زیاد، چالش هایی نیز به همراه دارد، زیرا تعداد کمی از علاقه مندان می توانند به داشتن یک نوار مسی سالم و شاداب به خود ببالند. امروز، ما در ایران کورال می‌خواهیم به آن چالش بپردازم و امیدوارم به برخی از سوالات در مورد موفقیت نگهداری با این گونه مرموز پاسخ دهیم.

انتخاب ماهی مناسب

مسلماً مهمترین بخش کل فرآیند انتخاب یک ماهی سالم و شاداب برای آوردن به خانه است. قرنطینه کردن و آماده سازی فرآیندهایی نیستند که ماهی‌های در معرض خطر برای آن آماده شده باشند، به‌ویژه در مورد گونه‌های ترسویی مانند پروانه ماهی نوارمسی Copperband. تفاوت‌های جزئی در وضعیت بدن، سطح استرس و پاسخ به چیز محرکی می‌تواند چیزی باشد که نتیجه شما را می‌سازد یا از بین می‌برد، بنابراین؛ وقت گذاشتن برای مشاهده ماهی در فروشگاه مهم است و چندین عامل تعیین‌کننده وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.

باعث افتخار است که بیان کنیم ما در ایران کورال تمامی گونه های ماهی های آب شور را پس از قرنطینه و بررسی توسط تیم حرفه ای، برای فروش آماده می کنیم و می توانید با خیالی آسوده به صورت حضوری و یا حتی آنلاین، تمامی گونه ها را مشاهده و سپس اقدام به انتخاب نمایید.

روش های ذکر شده را می توانید برای هر ماهی استفاده کنید و بهره ببرید. در هنگام خرید ابتدا نگاهی به بدن ماهی بیندازید. در حالت ایده آل، ماهی شما هیچ نشانه ای از ساییدگی یا انگل خارجی نخواهد داشت. نگاه کردن به ماهی از زاویه‌ای پایین‌تر، اجازه انعکاس نور از فلس‌ها را می دهد و همیشه هنگام بررسی ناهماهنگی در پوشش به ما کمک می‌کند.

در صورت مشاهده هر نوع نفخ یا تورم در شکم باید از خرید ماهی منصرف شوید، همانطور که هر ناحیه (حتی کم رنگ) که رنگ صورتی مشخص از اورونما اولیه را نشان می دهد، باید از خرید جلوگیری کند. چشم ها باید شفاف باشند، زیرا هر گونه ابری می تواند نشان دهنده مسائل داخلی عمیق تر باشد. باله ها نباید ناهموار باشند. در این مرحله مهم است که توجه داشته باشید که کفایت شما در شناسایی هر گونه بیماری بالقوه، اگرچه مفید است، اما آنقدرها مهم نیست، زیرا آنچه شما به دنبال آن هستید فقدان آنها است.

تلاش برای تعقیب تشخیص، چه به آنجا برسید یا نه، مهم نیست – بردن یک ماهی سالم به خانه اولین خط دفاعی شما و حیاتی ترین قدم است.

گام دیگر در حصول اطمینان از یک ماهی مناسب، مشاهده واکنش ماهی به تغذیه است. بسیاری از پروانه ماهی های نوار مسی Copperband در طی چند روز پس از ورود غذا نمی خورند و برخی دیگر اصلاً غذا نمی خورند.

این بزرگترین چالش برای نگهداری طولانی مدت در مخزن شما است. اگر ماهی غذا نمی خورد ناامید نشوید، اما آن را در نظر بگیرید. بخشی از فرآیند قرنطینه و آماده سازی شما این است که ماهی جدید خود را برای خوردن غذا آموزش دهید. با این حال، اگر با نمونه ای برخورد کردید که در فروشگاه غذا می خورد، خود را بسیار خوش شانس بدانید و آن برنده را به خانه ببرید!

قرنطینه کردن پروانه ماهی نوار مسی

پروانه ماهی نوار مسی Copperband Butterfly یکی از مواردی است که بر خلاف بسیاری از موارد رایج دیگر نسبتا کم به آکواریوم های خانگی ما راه پیدا می کند. نگهداری این ماهی زیبا چالش‌های منحصربه‌فردی دارد و شایسته یک رویکرد نسبتاً مناسب برای قرنطینه است. بر خلاف بسیاری از ماهی های بزرگتر مانند جراح ماهی ها و فرشته ها، بیماری در واقع تهدید کمتری برای این ماهی های ظریف است. در عوض، به نظر می رسد عامل کلیدی عادات تغذیه ای و موفقیت در غذا خوردن باشد. بر خلاف گوبی ها و ماندارین ها،

اکثر نوارهای مسی هایی که از طبیعت جمع آوری می شوند به جای تسلیم شدن در برابر بیماری، به دلیل گرسنگی میمیرند. این لزوما به این دلیل نیست که آکواریوم داران آنچه را که برای پر کردن مشخصات غذایی خود نیاز دارند را ندارند، بلکه بیشتر به این دلیل است که متقاعد کردن این ماهی ها برای خوردن، به ویژه در محیط رقابتی یک مخزن مرجانی، زمان و تعهد می خواهد که بسیاری از علاقه مندان به سادگی انجام نمی دهند.

در طبیعت، این شکارچیان دماغ سوزنی از طیف گسترده ای از غذاهای زنده تغذیه می کنند، از کرم لوله ای گرفته تا هر چیزی که غریزه شکار آنها را تحریک کند. مگر اینکه مخزن شما چندین سال عمر داشته باشد و دارای سطح بسیار بالایی از تنوع زیستی باشد و به جرات می توان گفت که آنها باید برخی از عادات رژیم غذایی را انجام دهند. به این پروانه ماهیان نوار مسی به عنوان موجوداتی مقاوم و سرسخت، دادن مقداری زمان به آنها برای انطباق با عادات تغذیه آکواریوم مرجانی شما در یک راه اندازی قرنطینه بسیار مهم است.

راه اندازی یک آکواریوم قرنطینه ایده آل برای این فرآیند لازم نیست خیلی پیچیده باشد. از آنجا که مس در آکواریوم های اصلی دوز نمی شود، استفاده از سنگ زنده مطمئناً در قلمرو ماهی امکان پذیر است. بهترین کاری که می توانید برای ماهی خود انجام دهید، انتخاب سنگی تثبیت شده، به طور ایده آل از سیستمی که میزبان طیف وسیعی از کرم لوله ای ها و دیگر موجودات کوچک است.

نه تنها یک محیط طبیعی برای آنها ایجاد می کند، بلکه رفتارهای غریزی مانند شکار و چیدن کرم ها و موجودات را نیز تشویق می کند. این افزودنی کوچک می‌تواند برای پروانه ماهی نوار مسی Copperbands یک معامله بزرگ باشد، زیرا تا یادگیری تغذیه، می‌توانند تا حدی به غذاهای زنده نیز تکیه کنند. ماسه زنده نیز به روشی مشابه برای آنها آرامش بخش خواهد بود، اما کاملا ضروری نیست. تجهیزات ساده مانند یک فیلتر پایه هنگان hang-on ، یک بخاری کوچک و روشنایی ارزان قیمت کافی است.

دارو ها

مانند هر گونه حساس دیگری، پروانه نوار مسی Copperband در مورد درمان انگل و بیماری در طول قرنطینه، چالش‌های زیادی را ارائه می‌کنند. پروانه ماهی ها به طور کلی به داروهای مبتنی بر مس، چه کلات یا یونی، بسیار حساس هستند. در تجربه ما، استفاده از پروتکل مبتنی بر مس برای این ماهی ایده آل نیست. به نظر می‌رسد برخی گونه ها آن را به خوبی تحمل می‌کنند، اما خطر سرکوب سیستم ایمنی، به‌ویژه زمانی که نوبت به از بین بردن اورونما می‌رسد، ارزش این خطر را ندارد.

بدیهی است که استفاده از مس برای اکثر گونه های دریایی مورد استفاده قرار می گیرد و مطمئناً می تواند کار را برای اکثر ماهی ها انجام دهد. بنابراین، اگر مس یک گزینه در این مورد ماهی نیست، چه کار کنیم؟

به منظور پرداختن به شایع ترین نگرانی های درمانی، ابتدا باید بفهمیم که پروانه ماهی های نوار مسی بیشتر حامل چه چیزی هستند. در دوران قرنطینه ما، می‌توانیم بگوییم که شایع‌ ترین تهدید برای این ماهی‌ها گرسنگی است، همانطور که قبلاً گفته شد، اما نادیده گرفتن جنبه پزشکی مراقبت از آنها مطمئناً توصیه نمی‌شود. Uronema، Lymphocystis، و انگل های روده همه در مورد این ماهی مشکوک و کاملا منطقی هستند. برای هر کسی که با این طیف از بیماری ها آشنا نیست، رسیدگی به دو مسئله اخیر در واقع بسیار ساده است – اما اولی مشکل تر است.

لمفوسیستیس Lymphocystis، همچنین به عنوان بیماری گل کلمی نیز شناخته می شود، یک ویروس ندولار ساده است که از سیستم ایمنی ضعیف ماهیان تحت فشار استفاده می کند. علائمی که به راحتی قابل تشخیص هستند معمولاً محدود به توده های سفید کلاسیک هستند که تمایل دارند در لبه های باله ماهی رشد کنند. مات و نامنظم، قطعا بدتر از آنچه هستند که به نظر می رسند.

درمان این بیماری بسیار آسان است، عمدتاً به این دلیل که ویروس ها، درست مانند آنفولانزا در افراد، با گذشت زمان از بین می روند. اگر به نظر می رسد ماهی شما احساس ناراحتی می کند یا سعی می کند این توده ها را در ماسه یا سنگ ها بخراشد، بیرون کشیدن ماهی و خراش دادن ضایعات قطعاً چیزی است که من توصیه می کنم – این یک درمان نیست، زیرا ویروس به طور سیستماتیک عمل می کند، اما به جلوگیری از خراش روی بدن ماهی کمک می کند که بعداً می تواند محل عفونت باکتریایی باشد.

در غیر این صورت، بهترین اقدام صرفاً کاهش استرس، مکمل کردن غذا با ویتامین ها و اجازه دادن به سیستم ایمنی برای جبران است. از آنجایی که لنفوسیستیس گل کلمی بیشتر جنبه ظاهری دارد، خطر عوارض جدی کم است، اما باید درمان شود و به هیچ عنوان بی دقتی پیشنهاد نمی شود.

گرسنگی و سوءتغذیه در پروانه ماهی نوار مسی Copperbands، از آنجایی که بسیار رایج است، اغلب می تواند یک موضوع دو جانبه باشد، که هم ناشی از عادات غذایی دشوار و هم انگل های داخلی است. کرم‌های روده در ماهی‌های وحشی، به‌ویژه ماهی‌هایی که غذای زنده را شکار می‌کنند، بسیار شایع است. پروانه ها بیشتر وقت خود را به شکار کرم ها و سخت پوستان کوچک می گذرانند، بنابراین شانس آنها برای به ارث بردن عفونت زیاد است. بهترین کاری که می‌توانید برای ماهی‌های تازه به‌دست‌آمده‌تان انجام دهید، مبارزه با این عامل ثانویه است- هرچه تغذیه بیشتری برای ماهی‌هایتان فراهم کنید، بهتر عمل می‌کنند.

روش درمانی مورد علاقه من در اینجا شامل مخلوط کردن چندین دارو در مواد غذایی است که ماهی شما می خورد. سیچم دو محصول را تولید می کند که به خوبی با این نیاز مطابقت دارند – هر دو دارای خواص آنتی بیوتیکی هستند و یکی به عنوان چسبنده عمل می کند و اطمینان می دهد که غذا به دارو می چسبد. متروپلکس Metroplex و داروی آنتی باکتریال فوکوس Focus به طور کلی برای این بخش از فرآیند شما عالی هستند.

به خاطر داشته باشید که غذاها باید حدود نیم ساعت قبل از تغذیه در یک مخلوط دارویی بمانند تا زمان کافی برای چسباندن داشته باشد و هر غذایی که با دارو بیش از حد مخلوط شود تلخ می شود و باعث می شود که اکثر ماهی ها آن را به عنوان یک گزینه رد کنند. با دیدن علاقه اولیه ماهی ها، فقط برای تف کردن و نادیده گرفتن غذا، ممکن است بخواهید غلظت کمتری از داروها را امتحان کنید. آنها بسیار مؤثر هستند، اما در صورت کم کردن غلظت دارو، باید در چندین وعده غذادهی داشته باشید. به صورت مداوم و مناسب.

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که گزینه دیگر تزریق و استفاده از داروی PraziPro کمپانی هیکاری است در آکواریوم قرنطینه شما است. قابل ذکر است که با توجه تحقیقات ما، این دارو وارد بازار آکواریوم ایران نشده و در حال حاضر این محصول در بازار موجود نمی باشد )

تنها دلیلی که این روش درمان ایده آل ما نیست، خطر کم شدن اکسیژن محلول در آب است. ماهی های استرس دار تحمل زیادی برای شرایط زیر سطح ندارند و شخصاً اگر بتوانم از خطر اجتناب کنم، این کار را خواهم کرد.

سازگاری و معرفی

پس از رسیدن به خانه با پروانه ماهی نوار مسی Copperband جدید خود، اولین کار بدیهی است که آن را به مخزن قرنطینه خود عادت دهید. با فرض اینکه ماهی نسبتاً آرام است و زمان زیادی را در کیسه حمل و نقل سپری نکرده است، شناور کردن آن در مخزن به مدت 15-20 دقیقه برای سازگاری آهسته دما بسیار مهم است. پس از آن، برخی از علاقه‌مندان آب به آب قطره‌ای را انتخاب می‌کنند که به نظر ما کار بسیار عاقلانه و مفیدی است. توجه داشته باشید که جابه جایی ماهی از فروشگاه تا منزل خود یک پروسه استرس زا برای هر ماهی و موجود زنده ای است و تا حد امکان از ایجاد استرس بیشتر و نوسان دما صرف نظر کنید.

دقت به این نکته مهم است که در این مرحله، کاهش استرس و اجازه دادن به ماهی برای تنظیم سیستم عصبی خود بسیار مهمتر از مبارزه با هر بیماری قریب الوقوعی است. به هر حال، اگر یک نمونه عالی انتخاب کنید، احتمال بیماری کمتر است.

در این دوره اولیه استقرار، چراغ های تانک قرنطینه باید کم یا حتی خاموش باشند. جریان باید کم باشد و محیط آرام و قابل پیش بینی باشد. تغذیه باید کوچک و مکرر باشد و به ماهی فرصتی بدهد تا برخی از مواد مغذی و ویتامین ها را دریافت کند. در مرحله آموزش اولیه تغذیه، ممکن است بخواهید آرتمیای منجمد و میگوی خرد شده را آزمایش کنید، که معمولاً با شکل آشنا و اندازه کوچک خود جذب می شوند.

از آنجایی که ماهی برای خوردن مشتاق تر می شود، معرفی آهسته میگو می تواند به آنها کمک کند سریعتر وزن پیدا کنند. همه غذاها باید با ویتامین هایی مانند فیش وی، ویتالیتی و … آغشته شوند. مکمل هایی از این قبیل اغلب به پر کردن کمبودهای غذایی که ماهی ممکن است در طول استرس ناشی از سازگاری با زندگی در اسارت ایجاد کرده باشد، کمک کنند.

حمام آب شیرین و شروعی برای دارو

پس از چند روزی که ماهی برای استقرار در آن فرصت داشت، یک حمام آب شیرین مختصر در آب تصفیه یا مقطر RODI نه تنها می تواند از هر گونه انگل خارجی تسکین یابد، بلکه می تواند بسیار تشخیصی باشد و به شما این امکان را می دهد که بینشی در مورد بهترین مسیر درمان در آینده داشته باشید. به طور معمول، ما حدود 4 لیتر آب در یک سطل 20 لیتری استفاده می کنیم، به طور ایده آل سطلی به رنگ تیره. تاریکی نه تنها به استرس ماهی کمک می کند، بلکه به ما امکان می دهد دید واضحی از هر گونه انگلی که ممکن است در طول غوطه ور شدن از بین برود داشته باشیم.

آب باید هم دما با آب آکواریوم قرنطینه باشد و حداقل 30 دقیقه به طور مداوم هوادهی شود. در صورت نیاز، یک بافر اضافه کنید تا مطمئن شوید که pH با مخزن همخوانی دارد. در نهایت، 5-8 قطره از یکی از مورد علاقه های قدیمی من، متیلن بلو، اضافه کنید.

این دارو نه تنها ضد عفونی کننده است، بلکه به پاکسازی ماهی شما از هر گونه باکتری مضر کمک می کند، بلکه به عنوان یک حامل عالی اکسیژن نیز عمل می کند. حتی یک اثر آرام بخش جزئی دارد و آب را تیره می کند و شرایط عمیق تری را شبیه سازی می کند. همه این عوامل به کاهش استرس در هر ماهی کمک می کند و ما به ندرت بدون استفاده از آن ماهی را در آب شیرین غوطه ور می کنیم.

بلافاصله قبل از اضافه شدن ماهی، پیشنهاد می کنیم که سنگ هوا را حذف کنید تا شفافیت آب بهتر و محیطی آرام‌تر فراهم شود. با استفاده از تور ماهی را داخل سطل ببرید. یک تایمر را برای پنج دقیقه تنظیم کنید، یک چراغ قوه با نور کم بگیرید و با دقت مشاهده کنید.

رفتار ماهی ها در ظرف می‌تواند متفاوت باشد، اما بیشتر ماهی‌ها به مدت 1 تا 2 دقیقه در کف سطل “به حالت خوابیده هستند” و پس از آن کاوش عادی و شنا کردن در اطراف دنبال می‌شود. اگر ماهی شما علائم استرس شدید مانند برعکس شدن، کوبیدن به کناره های سطل یا تنفس بسیار سریع را نشان می دهد، آن را بیرون بکشید.

پس از حدود 3 دقیقه، در صورت وجود داشتن، انگل هایی ریز، شروع به از بین رفتن کرده و از ماهی می افتند. در تمام مراحل حمام آب شیرین به دقت عمل کنید و با توجه به نوع ماهی ممکن است زمان کمتر از 5 دقیقه باشد. بعد از پنج دقیقه ماهی را با توری گرفته و دوباره به قرنطینه منتقل کنید.

قرنطینه و درمان

در این مرحله، ماهی فرصت دارد تا در آن مستقر شود، استرس را از بین ببرد و باید برای شروع درمان آماده شود. اگرچه قرنطینه سنتی مستلزم مس است، اما برای گونه‌های حساسی مانند این ماهی، تأکید بسیار بیشتر بر مشاهده دقیق، داروی خفیف‌تر و تغذیه است. در چند هفته آینده، هدف شما این است که به آرامی رفتارها و محیط آموخته شده ماهی را تنظیم کنید، تا زمانی که به مرحله انطباق برسد که امکان انتقال بدون نگرانی به آکواریوم اصلی شما را فراهم کند.

بدون شک، سخت ترین قسمت تغذیه است. یک دقیقه وقت بگذارید و روال آکواریوم اصلی خود را در نظر بگیرید – ماهی های شما چند بار در روز تغذیه می شوند؟ آنها مرتباً چه می خورند؟ آیا میزان نور روشن تر است؟ آیا جریان خیلی بالاتر است؟ هر گونه تفاوت در محیط باید در نظر گرفته شود، زیرا بهترین راه برای موفقیت در اینجا راهی است که تمام جزئیات را در نظر بگیرد.

اول، بیایید برای تغذیه برنامه ریزی کنیم. در اینجا تعیین انتظارات معقول مهم است، زیرا بسیاری از علاقمندان بر این باورند که هر ماهی می تواند با خوردن هر چیزی که ارائه می شود سازگار شود. برای هر قانون استثناهایی وجود دارد، اما عاقلانه است که بپذیریم پروانه ماهی نوار مسی Copperband شما نیازهای خاصی به تغذیه دارد. به عنوان مثال، انتظار خوردن غذاهای گرانولی از آن، واقع بینانه نیست. آیا امیدوارید که با جراح ماهیان و فرشته ماهی های شما مانند یک مسابقه پر انرژی برای غذا مبارزه کند؟ احتمالا نه.

در حقیقت، این ماهی‌ها آرام و با دقت غذا می‌خورند و در حالی که می‌توان آنها را برای تشخیص و دنبال کردن غذاها آموزش داد .

بهترین توصیه ما در اینجا این است که از کوچک شروع کنید و راه خود را بالا ببرید. پاد ها، میگو های ریز و سایر سخت پوستان کوچک گزینه های امنی برای شروع هستند، و با گذشت زمان، معرفی غذاهای بزرگتر در نهایت می تواند منجر به خوردن میگوهای بزرگ میسیس و تکه های دیگر غذاهایی که شما در آکواریوم اصلی خود دارید توسط ماهی ها انجام شود.

وسوسه کردن ماهی برای خوردن همان چند تکه غذای اولیه مشکل ترین قسمت است و گاهی اوقات استفاده از میگوی آرتمیای زنده می تواند کمک کننده باشد. برخی از آکواریوم داران همچنین گزارش موفقیت آمیز تغذیه با غذاهای منجمد را می دهند که معمولاً در یک پوسته خالی یا در شکافی در صخره های زنده فشرده می شود. این روش می توان از عادت طبیعی توک زدن/جستجو برای تشویق به کاوش بیشتر در انواع دیگر غذاها استفاده کرد.

عناصر دیگر زندگی در یک آکواریوم اصلی بسیار ساده تر هستند. تنظیم آهسته سطح روشنایی و جریان به ماهی این امکان را می دهد که با تغییرات کوچک سازگار شود، نه همه چیز.

سپس ما این سوال را مطرح می کنیم که “چه مدت باید قرنطینه کنم؟” و دلیل خوبی دارد. هیچ پاسخ کاملی وجود ندارد، به خصوص در مورد ماهی‌هایی که با مس موافق نیستند، بلکه فهرستی از شاخص‌هایی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید که ماهی شما آماده است.

1. ماهی حداقل دو هفته است که غذای دارویی می خورد و غذا به رسمیت شناخته شده و پذیرفته می شود و ماهی هنگام ارائه غذا از حضور در دید شما ابایی ندارد. یک ماهی خجالتی، حتی یک ماهی مرموزتر، ماهی آماده آکواریوم اصلی نیست.

2. وضعیت بدنی بهبود یافته است و به نظر می رسد وزن ماهی سالم است. خطوط جانبی قابل مشاهده، شکم را نیشگون گرفته، و توده عضلانی کم، به ویژه در پشت چشم، همه نشانه‌هایی هستند که نیاز به بهبودی بیشتری دارند.

3. او هیچ نشانه ای از ناراحتی در مورد نور یا جریان نشان نمی دهد. نور معمولی نباید باعث شود ساکن جدید آکواریوم اصلی شما به دنبال مکان تاریک و مخفیگاه به سرعت فرار کند – در یک آکواریوم اصلی، این رفتار باعث از دست رفتن فرصت های تغذیه می شود.

4. رفتار کنجکاو، تحقیقی و حتی تعاملی است. در این مرحله، بسیاری از پروانه ماهی های نوار مسی Copperband به نقطه ای می رسند که غذا را در دست شما تشخیص می دهند. نمونه‌های سالم باید در اطراف مخزن پرسه بزنند، به صخره ها نوک بزنند و با آرامش تمام نواحی صخره های آکواریوم را چک کنند.

به دور از تمامی موارد ذکر شده در مطلب بالا، باید ذکر کنم که قرنطینه کردن گونه های دریایی، یک روش کار استاندارد و اصولی است. باید به عنوان یک علاقه مند و حتی شخصی که چندین سال تجربه نگهداری ماهی های دریایی را داراست، بگویم که تا حد امکان از خرید ماهی تازه رسیده به فروشگاه جلوگیری کنید و اجازه دهید تا ماهی ها در اوایل ورود به آکواریوم های نمایشگاهی به محیط و شلوغی و رفت و آمد عادت کنند و بتوانند از پیک اولیه عبور کنند.

همیشه می توان گفت آخرین ماهی ها شاید ایمن ترین ها باشند. به هر حال قرنطینه کردن ماهی قبل از معرفی به آکواریوم اصلی کاری بسیار پسندیده است. در دوران قرنطینه سعی کنید تا حد امکان ماهی به دور از استرس باشد و تمامی موارد برای غذاخور کردن امتحان کنید و به ماهی زمان برای کاهش استرس اولیه جابه جایی و عادت به محیط جدید بدهید.

هیچ موقع در ابتدای ورود ماهی از غذا برای آن استفاده نکنید و همیشه شرایط و پارامترهای تانک قرنطینه را به صورت مداوم بررسی کنید.