ارسال سریع و مطمئن
پرداخت ایمن
پشتیبانی 24 ساعته
کیفیت خدمات
نقد و بررسی
پروانه ماهی شورون
پروانه ماهی شورون :
پروانه ماهی شورون که به نام پروانه ماهی سیاه و زرد مثلثی نیز شناخته می‌شود، زرد با رنگ مایل به زرد در بدن و رنگ سیاه در باله پشتی است. دارای نوار مشکی عمودی است که به صورت مورب و یک نوار پررنگ در سراسر چشم که از بالا تا پایین است.
پروانه ماهی شورون برای اولین بار در سال 1825 میلادی توسط Quoy و Gaimard کشف و معرفی شد. این ماهی را در اقیانوس هند و آرام ، دریای سرخ، آفریقا تا جنوب ژاپن و هاوایی می توان یافت. پروانه ماهی شورون اغلب به شکل تک و عمدتا در اعماق 1 تا 30 متری یافت می شود. گونه های بالغ اغلب قلمروطلب می باشند که البته ماده ها از تمایل قلمروطلبی کمتری برخوردارند.
پروانه ماهی شورون در یک آکواریوم 380 لیتر یا بزرگتر که مکان های مخفی و فضای زیادی برای شنا فراهم می کند، به خوبی عمل می کند. پروانه ماهی میتراتوس آکواریوم هایی با سنگ زنده را ترجیح می دهد تا بتواند جلبک ها را بخورد. همچنین از کرم ها، بی مهرگان ساکن پایین، همراه با پلانکتون تغذیه می کند. این پروانه ماهی خاص و زیبا ریف سیف نیست و جهت نگهداری در آکواریوم های آب شور مرجانی ایمن در نظر گرفته نمی شود.
پروانه ماهی شورون همه چیز خوار است و در طبیعت به عنوان یک ماهی تغذیه کننده از مرجان بوده و از مرجان های آکروپورا ، مونتی پورا و گاهی نیز از پوسیلوپورا تغذیه می کند.
در آکواریوم، رژیم غذایی پروانه ماهی شورون می تواند شامل گوشت ریز خرد شده سخت پوستان و میگوی میسیس باشد. پروانه ماهی میتراتوس به رژیم غذایی متنوعی، از جمله: تکه های خرد شده ی گوشت ماهی، گوشت سخت پوستان، مای سیس، آرتمیا و انواع غذاهای گوشتی با کیفیت و غنی شده ی منجمد نیاز دارد. پس از سازگاری با آکواریوم، به چندین بار غذادهی در طول روز نیاز دارد.
ترجمه و گردآوری شده توسط تیم ایران کورال
منبع : liveaquaria
0دیدگاه کاربران