صدف ماکسیما Maxima Clam :

صدف ماکسیما Maxima Clam یکی از شناخته شده ترین و زیباترین نوع صدف های بزرگ است. همچنین یکی از ساده ترین نوع صدف های دریایی جهت نگهداری در آکواریوم های آب شور است. صدف ماکسیما Maxima Clam معمولا انواع مختلفی از رنگ ها و الگوها را نشان می دهد که این بسیار متغیر و عجیب است. این مسئله مورد علاقه بسیاری از ریفر ها و علاقه مندان آکواریوم های دریایی است و بیشتر محبوبیت آنها نیز به دلیل دامنه تفاوت بالا و ظاهر طرح دار آنهاست که هیچ کدام شبیه به هم نیستند. 

این صدف شامل ترکیب رنگ های؛ آبی، قهوه ای، بنفش، سبز، خاکستری و زرد است . طرح و الگوها می توانند راه راه، لکه ای و دایره ای باشند. معمولا در صدف های ماکسیما ناحیه بزرگ تری از رنگ ثابت وجود دارد نسبت به دیگر صدف های بزرگ.

به طور کلی صدف های ماکسیما Maxima Clam در اسارت می توانند حداکثر تا 30 سانتی متر رشد داشته باشند، اگرچه در محیط طبیعی این گونه صدف ها تا 40 سانتی متر نیز رشد می کنند. نکته قابل توجه سرعت رشد کوتاه این صدف ها است. اگرچه میزان تغذیه، شرایط و میزان پارامترها و… می تواند در این امر دخیل باشد، اما به هر حال رشد در این گونه زمان بر است. حتی رسیدن به طول 35 الی 40 سانتی متر می تواند 50 الی 60 سال طول بکشد. 

صدف های ماکسیما Maxima Clam به اندازه ی دو هم نوع دیگر صدف های بزرگ قابل نگهداری در آکواریوم، مقاوم و آسان برای نگهداری نیست، اما نگهداری از آن کمی راحت تر از صدف های کوچک تر کروسی Crocea Clam است. همچنین به نظر، مراقبت و نگهداری از آن نیز شبیه صدف های کروسی Crocea Clam است و از این جهت بهترین گزینه برای نگهداری در آکواریوم های آب شور تپه مرجانی حرفه ای و نیمه حرفه ای است. این صدف زیبا به میزان روشنایی قوی، جریان آب متوسط و شرایط آبی بسیار پایدار نیاز دارد. 

صدف ماکسیما Maxima Clam Tridacna برای اولین بار توسط فردی به نام Röding در سال 1798 میلادی معرفی شد. آنها در اقیانوس هند و اقیانوس آرام، جنوب ژاپن و دیواره ی بزرگ مرجانی دیده می شوند. در غرب آنها در آفریقا، دریای سرخ تا جزایر پیت کرن (Pitcairn Island)  در جنوب اقیانوس آرام و سپس تا شرق پلی نزی یافت می شوند. 

جزایر پیت کرن Pitcairn Island : مجموعه ای از 4 جزیره آتشفشانی پیت کرن، هندرسون، دوسی و اونو است که در جنوب اقیانوس آرام قرار دارند.

پلی نزی Polynesia : مجموعه ای متشکل از 118 جزیره است که در اقیانوس آرام قرار دارند. یکی از اصلی ترین تولیدات این منطقه پرورش و نگهداری صدف های مختلف است. 

صدف های ماکسیما Maxima Clam جز شایع ترین صدف های بزرگ هستند. آنها در لیست قرمز جانداران در خطر انقراض IUCN به عنوان حداقل نگرانی (LC) ذکر شده اند. 

صدف های ماکسیما در طبیعت، در قسمت های بالایی صخره های مرجانی و یا دامنه های صخره ای کم عمق دارای آب های شفاف و زلال یافت می شوند. در حالی که می توان آنها را در عمق 24 متر نیز یافت. همچنین تعداد آنها در اعماق تا 62 متر به طرز چشمگیری کاهش می یابد. این صدف ها اکثرا در آب های کم عمق و در مجامع بزرگ با هم زندگی می کنند، اما در آب های عمیق آنها تنها هستند. 

پوسته صدف های ماکسیما متناسب با محیط زندگی، ازدحام مرجان ها و صدف های دیگر که در نزدیکی آنها زندگی می کنند می تواند متفاوت باشد. 

صدف ماکسیما Maxima Clam بسیار زیبا است اما مراقبت از آن کمی دشوار است، بنابراین نگهداری از این گونه به افراد با تجربه و متخصصان آکواریوم های دریایی خانگی توصیه می شود. نگهداری از آن کمی راحت تر از صدف های کوچک تر کروسی Crocea Clam است. اما هر دو گونه به پایدار بودن شرایط آب، جریان مناسب، ثبات شوری آب و روشنایی قوی نیاز دارند. آنها جریان آب خیلی کم را دوست ندارند و باید در نقطه ای از تانک قرار بگیرند که جریان نسبتا متوسط و با تلاطمی وجود دارد. 

توجه: صدف های بزرگ ممکن است به دست زدن به آنها حساس باشند، بنابراین از دست زدن و لمس آنها خودداری کنید.

صدف های ماکسیما بهتر است در آکواریوم بر روی یک بستر سخت قرار گیرند، زیرا این گونه ها علاقه ای به سکونت بر روی بستر ندارند. اگر صدف تازه خریداری شده ی شما غالبا قهوه ای رنگ است و رنگ و الگوی کمی را از خود نشان می دهد، باید دور از نور خیلی زیاد در تانک شما قرار بگیرد. رنگ قهوه ای جلبک های همزیست زوگزانتلای zooxanthellae صدف است و احتمالا به دلیل از بین رفتن رنگ محافظ صدف در حمل و نقل است. اگرچه آنها به موقع با محیط جدید سازگار می شوند و از مقاومت مناسبی در این حین برخوردار هستند، اما در هنگام سازگاری بسیار مهم است که از نوسانات نور، جریان آب، پارامترهای یک آکواریوم مرجانی (شوری، کلسیم، منیزیم، نیترات و…) جلوگیری کنید. 

همچنین اگر در جایی قرار بگیرند که جریان آب باعث می شود که گوشته خود را به سمت بالا و یا نزدیک به هم قرار دهند، این امر باعث می شود که صدف در نهایت از گرسنگی و تغذیه بسیار نامناسب از بین برود و بمیرد. رنگ آمیزی این صدف ها باور نکردنی است، اما در مورد روشنایی یکی از حساس ترین گونه های صدف هستند. هنگامی که آنها به نور متال هالید و یا یک نور LED با قدرت بالا سازگار شوند، نور باید ثابت بماند . اگر نور به اندازه کافی قوی نباشد، گوشته بیش از حد پهن می شود و گسترش می یابد. اگر نیاز به جابه جایی دارید، باید چند هفته طول بکشد تا آن را جابه جا کنید و در موقعیت جدید جای گزاری کنید، در غیر صورت دچار شوک می شود.

تغذیه و غذا دهی :

بیشتر صدف های دریایی با فیلتر و جذب ترکیبات آلی و غذایی موجود در آب، نیازهای غذایی خود را بر آورده می سازند. برخی گونه از صدف ها نیز از این بحث فراتر رفته اند و با کمک جلبک های همزیست زوگزانتلای zooxanthellae مواد غذایی مورد نیاز خود را به دست می آورند. با این حال، تحقیقات نشان داده است که تمام صدف های بزرگ دریایی بافت گوشته کافی ندارند تا فضای کافی برای زوگزانتلاها برای زنده نگه داشتن صدف فراهم شود. 

همچنین برخی احساس می کنند که صدف های ماکسیما نیازی به تغذیه و غذادهی در آکواریوم ها ندارند. اینکه آیا تغذیه اضافی مورد نیاز است یا خیر، هنوز مورد بحث و نتیجه گیری است. همچنین برخی دیگر از علاقه مندان بر این معتقدند که باید آنها را تغذیه کرد، با این فرض که آنها نیز مانند سایر صدف های دریایی، فیلتر کننده هستند، عناصر غذایی اساسی موجود در آکواریوم که صدف های بزرگ به آن نیاز دارند، کلسیم، منیزیم، عناصر کمیاب، استرانسیوم، ید و همچنین نیترات با سطح بسیار پایین است می باشد. توجه داشته باشید که آنها با نیترات سطح 0 رشد نخواهند کرد. 

4 راه برای تغذیه صدف های دریایی :

1. این صدف ها مقادیر بالایی از سلول های همزیست زوگزانتلا دارند که در بافت آنها زندگی می کنند. بنابراین با نور مناسب و زیاد این جلبک ها غذای زیادی برای خود تهیه می کنند و کربن و گلوکز اضافی به صدف می رسد. (مانند بیشتر مرجان های دریایی)

2. صدف های بزرگ توانایی جذب مواد مغذی، مانند: آمونیاک، نیترات و فسفات را از آب دارند.

3. صدف های بزرگ فیلتر کننده هستند و ذرات غذایی ریز، مانند: فیتوپلانکتون ها، زئوپلانکتون ها و… را با آبشش های خود از آب های اطراف جذب و فیلتر می کنند. 

4. صدف های بزرگ با ابعاد نسبتا کوچک به تغذیه و غذادهی منظم فیتوپلانکتون نیاز دارند. توصیه می شود که آنها را با غذاهای مرجان میکرو که برای فیلتر کنندگان دریایی طراحی شده است، غذادهی کنید، مخصوصا زمانی که بسیار کوچک هستند. وقتی جمعیت نسبتا زیاد ماهی دارید، بیشتر صدف ها و فیلتر کنندگان با جذب ترکیبات آلی موجود در آب، نیازهای غذایی خود را برآورده می سازند. 

ترجمه و گردآوری شده توسط تیم ایران کورال .