جراح ماهی بلوتانگBlue Tang

 

 

جراح ماهی بلوتانگ :

 

جراح ماهی بلوتانگ Blue Tang همچنین با نام جراح آبی اقیانوس آرام Pacific Blue Tang،جراح ماهی رگال Regal Tang و یا هپاتوس Hepatus نیز شناخته می شود و یکی از ماهیان بسیار محبوب و فوق العاده جذاب بشمار می آید. این ماهی دارای بدنی به رنگ آبی با نوارهای مشکی رنگ است. در حقیقت، این نوارهای مشکی از چشم ماهی شروع می شود، تا دم ماهی امتداد دارد و سپس به سمت بالای باله های کناری ماهی حلقه می زند تا شکل منحصر به فردی ایجاد کند.

 

محبوبیت این ماهی در سال 2003 میلادی از وقتی در انیمیشن “در جستجوی نمو” به نمایش درآمد، بسیار بیشتر شد ! جراح ماهی بلوتانگ به همراه دلقک ماهی اسلاریس از زمان پخش انیمشن در جستجوی نمو بسیار محبوب شده است زیرا کارکتر Dory در این انیمشن بر اساس این ماهی شکل گرفته است و سبب افزایش محبوبیت آن ها شده است.

 

جراح ماهیان بلوتانگ Blue Tang بومی ناطق مرجانی اقیانوس هند و اقیانوس آرام می باشند و از شنا کردن در میان مرجانی های دریایی و نقاط دارای مخفیگاه های لذت می برند. با این حال، این ماهی فعال شنا را دوست دارد ، بنابراین؛ فضای کافی برای شنا و گشت و گذار در اطراف آکواریوم برای شادابی و سلامتی آن ضروری است. 

 

جراح ماهی بلوتانگ در مقابل اکثر ماهیان دریایی رفتاری مسالمت آمیز دارد، اما نسبت به سایر ماهیان هم گونه ی خود تهاجمی رفتار خواهد کرد. در صورت تمایل به نگهداری چند جراح ماهی بلوتانگ Blue Tang در کنار یکدیگر همگی آنها را به طور همزمان به آکواریوم مورد نظر اضافه کنید تا از درگیری بین آنها جلوگیری شود. 

 

جراح ماهی بلوتانگ Blue Tang نیز همانند بسیاری از جراح ماهیان دیگر، مستعد بعضی بیماری ها، مانند؛ بیماری سفیدک، انگل های پوستی و فرسودگی باله ها است، از همین جهت آکواریوم مد نظر جهت نگهداری این گونه ها باید دارای شرایط پایدار، دیگر ماهیان صلح طلب و رسیدگی مداوم باشد. بنابراین؛ نگهداری از این گونه اصولا به افراد دارای تجربه کافی پیشنهاد می شود. 

 

 

---

پیشینه :

 

جراح ماهی بلوتانگ برای اولین بار در سال ۱۷۶۶ میلادی توسط فردی به نام linnaeus  معرفی و شرح داده شد. این ماهی در حال حاضر و در زمان نگارش این مطلب، در لیست قرمز IUCN خوشبختانه در کمترین خطر قرار دارد

 

 

---

جنسیت

 

تفاوت جنسی در این گونه ناشناخته است. اما ممکن است مانند برخی از جراج ماهیان جنس ماده بزرگتر از جنس نر باشد
در صورتی که جراح ماهی بلوتانگ زیر زرد باشد نر تهاجمی تر از ماده می باشد.

 

 

---

 

پراکندگی زیستگاه :

 

جراح ماهی بلوتانگ ساکن صخره های مرجانی استوایی دارای جریان های آبی قوی و قدرتمند می باشد. این جراح ماهیان دریایی ممکن است به صورت فصلی با توجه به دمای آب شروع به مهاجرت کنند. جراح ماهیان بلوتانگ اصولا در اقیانوس هند و اقیانوس آرام، از آب های ژاپن تا استرالیا و همچنین اطراف دیواره ی عظیم مرجانی وجود دارند.

قابل ذکر است که وجود جراح ماهی بلوتانگ به تازگی در مناطق و زیستگاه های دیگری نیز، همچون؛ مناطقی از هاوایی گزارش شده است که به احتمال زیاد حاصل رها سازی آنها در دریا توسط آکواریوم داران خانگی است.

 

 

 

---

 

نگهداری در آکواریوم :

 

از آنجایی که جراح ماهی بلوتانگ ساکن صخره های مرجانی می باشد، مخفی شدن در بین شکاف صخرها را بسیار دوست دارد. با این حال این ماهی بسیار فعال است و وجود فضای مناسب برای پرسه زدن در آکواریوم برای حفظ سلامت این ماهی بسیار مهم می باشد.

جراح ماهی بلوتانگ اصولا با سایر ساکنین آکواریوم رفتار آرامی دارد اما نمی تواند حضور ماهیان مشابه خود را تحمل کند. در صورتی که قصد داشتن از بیش از یک ماهی از این خانواده را دارید می توانید آنها را به صورت همزمان در یک آکواریوم بسیار بزرگ نگهداری کنید.

خانواده جراح ماهیان به خاطر فرم دهانی و وجود دندان های خاص به راحتی می توانند اقدام به برداشتن و خوردن جلبک ها از انواع سطوح نا هموار کنند و این گزینه آنها را به انتخابی خوب برای کنترل رشد جلبک ها در آکواریوم مناسب کرده است.

 

جراح ماهی بلوتانگ بسیار مقاوم است، اما بهتر است آن را در آکواریومی با شرایط بسیار پایدار که چرخه نیتروژن آن به صورت کامل شکل گرفته است و اندازه مناسبی دارد نگهداری کنید. این ماهی در بین ریفر ها و آکواریوم داران به جاذب ich یا سفیدک معروف است و به سرعت در صورت بروز استرس و یا کاهش توانایی دستگاه ایمنی بدن خود در معرض این بیماری قرار می گیرد.

این بیماری در جراح ماهی بلوتانگ ابتدا با بروز لکه های سیاه در اطراف بدن ماهی شروع می شود که می تواند تشخیص آن را بسیار مشکل کند. اصولا جراح ماهی ها بسیار بیشتر از سایر ماهی های زینتی در معرض بیماری های پوستی قرار می گیرند زیرا پوشش محافظ بدن آنها بسیار ضعیف تر از گونه های دیگر است.

 

از آنجایی که تمامی جراح ماهی ها به همراه ماهیان دیگر از انواع غذاهای گوشتی استقبال می کنند اما لازم است برای تغذیه این ماهی از انواع جلبک های دریایی غنی شده نیز استفاده شود. اضافه کردن جلبک ها در رژیم غذایی این ماهی حداقل هفته ای ۳ بار باعث می شود علاوه بر افزایش قدرت سیستم ایمنی، میزان استرس ماهی نیز کاهش یابد و به حفظ سلامت کلی ماهی کمک می کند.

 

 

 

---

 

تولید مثل جراح ماهی بلو تانگ :

 

از آنجایی که جراح ماهی بلوتانگ نزدیک‌ترین همبستگی را با جنس تانگ‌های Acanthurus دارد، این امکان وجود دارد که روش‌های تولید مثل مشابهی داشته باشند. بر خلاف جنس دیگر از خانواده تانگ/جراح، جنس ماده از جنس Acanthurus بزرگتر از نر است.

آنها تخمگذار در آب های آزاد هستند و جفت تشکیل می دهند. به نظر می رسد این جفت ها حتی در دسته یا گروه ها با هم می مانند. نر ممکن است در طول زمان تخم ریزی تغییرات رنگی برای جذب ماده و هشدار دادن به نرهای رقیب نشان دهد. اگر آنها در یک گروه بزرگ باشند، یک جفت جدا می شوند و به سمت سطح بالا می روند و گامت های خود را آزاد می کنند. این تخم‌های بارور شده، شناور کوچک کروی هستند و دارای یک گلبول روغنی هستند که به شناوری و پراکندگی آنها کمک می‌کند.

قطر هر تخم حدود 0.17 میلی متر است. لاروها پس از بیرون آمدن از تخم، شبیه بادبادک های کوچک با پوزه بلند با دهانی کوچک می شوند و 42 تا 68 روز به صورت معمول در این حالت باقی می مانند. در این مدت طعمه انواع موجودات، مانند؛ ماهی ها و دیگر حیوانات دریایی می شوند. پس از رسیدن به حدود 1 اینچ، (23 تا 33 میلی متر)، لارو های جراح ماهی بلوتانگ سپس به مرحله جوانی تبدیل می شوند. پس از آماده شدن برای پیوستن به صخره، لارو ها از ستون آب مستقر می شوند و به این بچه های 1 اینچی تبدیل می شوند و به دنبال حفاظت از خود و دست یافتن به منابع غذایی غنی از زیستگاه های تپه مرجانی و علف های دریایی تغذیه می کنند و در آن میان نیز پناه می گیرند تا به مرور زمان به بلوغ برسند.

 همچنین می توان مبحث زیر را نیز به عنوان یک تحقیق دیگر مورد بررسی قرار داد :

 

جراح ماهی بلوتانگ نر اصولا به همراه ۷ تا ۹ ماهی ماده در یک دسته زندگی می کنند. البته جراح ماهی های ماده ممکن است از یک گروه به گروه دیگر کوچ کنند و این به شرایط محیطی دسته وابسته است. زمانی که ماهی های ماده و نر برای تخم ریزی آماده می شوند رنگ بدن آنها نسبتا متفاوت می شود و تغییر رنگی را شامل می شوند.

جراح ماهی های بلوتانگ اصولا در طول زمان فصل های سرد سال اقدام به تخم ریزی می کنند. در این زمان ماهی های ماده به همراه جراح ماهی بلوتانگ نر در ستون آب به سمت بالا شنا کرده و همزمان تخمک ها و اسپرم را در آب رها می کنند. عمل لقاح به صورت خارجی صورت گرفته و تخم تشکیل می شود. در هر بار تخم ریزی ماهی ماده می تواند تا ۴۰.۰۰۰ تخم را در آب اقدام به رها سازی کند.

 

لارو جراح ماهی بلوتانگ بعد از گذشت ۲۶ ساعت از تخم خارج می شود. لاروهای این جراح ماهی زیبا در ساعت های اولیه تولد فاقد ضربان قلب می باشند و تا زمانی که قلب شروع به حرکت کند، به صورت شناور هستند. بعد از گذشت ۵ ساعت ضربان قلب شروع می شود و لارو می تواند شناهای کوتاهی را انجام دهد.

دو روز بعد از خروج لارو ها از تخم، باله ها، چشم ها و رنگ دانه های ماهی پدیدار می شوند. روند رشد با تکمیل سیستم گوارش ادامه می یابد. سرعت رشد به میزان نور و دمای آب بستگی دارد ولی به هر ترتیب لارو تا ۳۷ روزگی کامل می شود.

جراح ماهی بلوتانگ جوان بسیار شبیه به ماهیان بالغ هستند اما تنها در ساختار رنگی و شکل بدن خود کمی متفاوت هستند و بدن ماهیان جوان کشیدگی کمتری دارد.

 

تولید مثل این ماهی در اسارت بسیار مشکل است و تا به حال روش عملی خاصی در این خصوص منتشر نشده است.
بیشتر جراح ماهی ها در محیط زیست طبیعی خود چیزی در حدود ۳۰ سال عمر می کنند. اما در آکواریوم های آب شور این موضوع بسته به شرایط آکواریوم و رژیم غذایی ماهی متغیر است و به ندرت بیشتر از ۲۰ سال گزارش شده است. ولی میانگین عمر این ماهی در آکواریوم های آب شور دریایی با شرایط استاندارد ۸ تا ۱۲ سال است.

 

 

 

 

بیماری های مستعد جراح ماهی بلو تانگ

 

جراح ماهیان دریایی موکوس کمتری نسبت به سایر ماهی های آب شور تولید می کنند و برخی به آن ماهی «پوست خشک» می گویند. این باعث می شود که آنها در برابر کریپتوکاریون (آب شور) و سایر بیماری ها بسیار مستعد شوند. شایع ترین بیماری ها بیماری های باکتریایی، بیماری خط جانبی و عفونت های انگلی مانند تک یاخته ها (از جمله کریپتوکاریون)، کرم ها و غیره است.

 

برای کریپت، در طبیعت، یک راس پاک‌کننده (Labroides sp) با برداشتن انگل‌ها از بدنشان به آنها کمک می‌کند، با این حال نگهداری این گونه ها در اسارت بسیار دشوار است. ماهی های جایگزین مانند Neon Gobies (Gobiosoma spp) یا میگوهای کلینر می توانند با ارائه این سرویس تمیز کردن در آکواریوم خانگی به آنها کمک کنند.

در مورد درمان، برخی از تانگ ها به مس حساس هستند، زیرا آنها یک میکروفون مهم در دستگاه گوارش خود دارند، بنابراین؛ استفاده طولانی مدت یا مداوم از تیمار مس توصیه نمی شود. همچنین قابل ذکر است که افزودن و آغشته کردن عصاره ی سیر به انواع مختلف غذای ماهیان دریایی مانند، گرانول ها می تواند در افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن ماهیان دریایی و از بین بردن انگل های داخلی و یا حتی خارجی مانند ایک بسیار موثر باشد.

 

ارائه یک مکمل ویتامین (از جمله ویتامین C) می تواند به تامین نیازهای غذایی آنها کمک کند و ویتامین C می تواند به کاهش فرسایش خط جانبی (LLE) که ممکن است توسط کربن فعال ایجاد شود، کمک کند.

غنی سازی غذاها را می توان با خیساندن گلوله های خشک شده با ویتامین های مایع، افزودن ویتامین به غذا یا افزودن یک ویتامین مایع به آب انجام داد. برخی از علاقه مندان نیز موفقیت خود را با غذاهای مکمل مانند؛ کدو سبز آب پز، کلم بروکلی، اسفناج و برگ کاهو گزارش می دهند.

 

به هر حال بهترین اقدام داشتن یک مخزن قرنطینه و یک محیط بدون استرس با غذاهای گیاهی با کیفیت خوب، مکان هایی برای مخفی شدن و یک منطقه آرام برای آکواریوم است.

 

 

 

تغذیه و رژیم غذایی

 

اگرچه جراح ماهیان غذاهای گوشتی را به همراه سایر ماهیان موجود در آکواریوم خواهند خورد، اما بسیار مهم است که به آنها انواع گیاهان و جلبک های دریایی ارائه شود. این مسئله سیستم ایمنی بدن جراح ماهیان بلوتانگ Blue Tang را تقویت می کند، رفتار پرخاشگرانه ی آنها را کاهش می دهد و همچنین سلامت کلی بدن آنها را نیز بهبود می بخشد. 

پیشنهاد می شود که جلبک های دریایی ورقه ای خشک شده را به یک تکه صخره بسته یا به کمک گیره ی مخصوص جلبک ها استفاده کرده و این روش را حداقل هفته ای 3 بار تکرار کنید. گیاهان دریایی، جلبک ها و حتی سبزیجاتی مانند؛ اسفناج یا برگه ی کاهو همگی از محصولات ایده آل هستند و استفاده از آنها بسیار آسان است. 

همچنین قابل ذکر است که این گونه از ماهیان دریایی گزینه ی بسیار خوبی برای کنترل میزان جلبک ها در آکواریوم های آب شور تپه مرجانی یا فقط ماهی هستند.

 

برای کمک به درمان بیماری خط جانبی و نگه داشتن در بیماری سر، از استفاده از کربن فعال خودداری کنید و هر گونه غذای گوشتی خشک شده منجمد، پوسته پوسته یا گلوله را با ویتامین C غنی کنید.

 

 

نوع رژیم غذایی: همه چیزخوار – بیشتر زئوپلانکتون ها و غذاهای گوشتی.

غذای پولکی: بله

قرص / گرانول : بله – با ویتامین C خیس شود

غذاهای زنده (ماهی، میگو، کرم): برخی از رژیم غذایی – مملو از جلبک های دریایی با کیفیت.

غذای گیاهی: برخی از رژیم های غذایی – فقط جلبک های دریایی و غذای اصلی.

غذاهای گوشتی: بیشتر رژیم‌ها – آنها آبزیانی هستند که گهگاه در اکثر اوقات جلبک می‌خورند.

دفعات تغذیه: چندین بار تغذیه در طول روز

 

 

 

 

 

 

ترجمه و گردآوری شده تخصصی توسط تیم ایران کورال

منبع : Liveaquaria

منبع:  fishbase