نقد و بررسی
مرجان اکروپورا سارمنتوسا سبز
آکروپورا سارمنتوسا (Acropora sarmentosa) :
مرجان اکروپورا سارمنتوسا برای اولین بار در سال 1892 میلادی توسط بروک Brook معرفی و توصیف شد.
این مرجان اکروپورای زیبا، بومی مناطقی از اقیانوس آرام، اقیانوس هند است. در فیجی، فیلیپین، ژاپن و دریای سولو آنها از ماداگاسکار تا جزایر مارشال و در دیواره ی عظیم مرجانی استرالیا نیز یافت می شوند.
این مرجان ها در طبیعت و زیست بوم خود در دامنه و حاشیه های صخره های مرجانی یافت می شوند، اما بیشتر در تالاب ها غالب هستند. آنها معمولا در توده هایی با یک گونه منفرد گسترش می یابند.
در طبیعت مرجان های آکروپورای دریایی Acropora spp ، در سراسر مناطق تپه مرجانی و مکان های مختلف، از آب های کدر ( با رسوب یا ذرات خارجی که در آب به هم خورده یا معلق هستند ) گرفته تا نقاطی با امواج قوی و جریان زیاد به چشم می خورند. از مناطقی که نور کمی وجود دارد تا نقاطی با قرار گرفتن در معرض آفتاب (و هوا) در هنگام جزر و مد کم.
نگهداری و مراقبت
مرجان های آکروپورا از سخت ترین مرجان ها برای نگهداری هستند که جای تعجب دارد، زیرا؛ زیستگاه های طبیعی آنها شرایط گسترده ای دارند. در اسارت آنها به یک آکواریوم تپه مرجانی با شرایط پایدار و بدون نوسان نیاز دارند و یک تغییر ناگهانی می تواند منجر به استرس و مرگ آنها شود. آنها به دما، رسوب، تغییرات شیمیایی و محیطی بسیار حساس هستند.
مرجان های دریایی آکروپورا سارمنتوسا سبز به میزان روشنایی شدید و جریان آب زیاد نیاز دارند و شناخته شده اند که در محیط کم نور همراه با جریان آب آهسته بسیار آسیب پذیر می شوند و این شرایط می تواند موجب مرگ و از بین رفتن آنها شود.
مرجان های دریایی آکروپورا باید با دقت در خانه جدید خود سازگار شوند . آنها باید پس از عادت کردن به محیط آکواریوم در موقعیت دائمی خود در تانک قرار بگیرند. حدود 5 الی 6 ماه طول می کشد تا مرجان اکروپورا سارمنتوسا پس از افزودن به آکواریوم، سرعت رشد طبیعی خود را به دست آورد. جابه جایی مرجان های اکروپورا از مکانی به مکان دیگر می تواند موجب استرس، تضعیف و در نهایت مرگ آنها شود.
رژیم غذایی
در طبیعت مرجان های آکروپورا سارمنتوسا چندین استراتژی تغذیه ای دارند. آنها از طریق رابطه همزیستی با جلبک های معروف دریایی zooxanthellae، اکثر مواد غذایی مورد نیاز خود را به دست می آورند. آنها همچنین ارگانیسم های پلانکتونی و ذرات غذایی میکروسکوپی را از ستون آب می گیرند و می توانند مواد آلی محلول را جذب کنند.
در اسارت، تغذیه و غذا دهی با زئوپلانکتون ها یک بار در هفته بسیار مناسب است. آنها را به هیچ عنوان با پادها، آرتمیا و سایر ناپلی ها nauplii تغذیه نکنید، زیرا؛ برای خوردن و تغذیه آنها بسیار بزرگ هستند. همچنین افزودن مواد آلی محلول نیز توصیه می شود. علائم کمبود غذا و گرسنگی مرجان های اکروپورا را می توان عمدتا؛ عدم رشد جدید، گسترش پلیپ ها و برخی خرابی و نارسایی های بافتی دانست .
گردآوری و ترجمه شده توسط تیم ایران کورال .
0دیدگاه کاربران